Het einde van de wereld is nabij. Als je tenminste bereid bent met de oude Maya’s te geloven dat in het jaar 2012 de geverde slang Quetzoquatl terugkomt op aarde, om orde op zaken te stellen. Gekaapt door New Agers – met nieuwetijdskinderen, bijbelcodes en sjamanistische visioenen onder de arm – is 2012 het jaar van de omwenteling geworden. Waarheen we wentelen weet niemand, en met het eind van het jaar op komst, tikt de tijd onverbiddelijk door. Ons nieuwe kabinet neigt in het kader van “eerlijk delen” naar een inkomensafhankelijke zorgverzekering. Maar is dat significant?
Skepter schreef een werkelijk prachtig artikel over het jaar 2012, dat ik hier bijna woordelijk zou willen herhalen, ware het niet dat je het gewoon zelf kunt lezen.
2012 is ook gewoon maar een jaar. Toch helpt het om als (deel van de) mensheid een doomsdayscenario in het achterhoofd te hebben. Hoe weinig je ook gelooft dat in 2012 de aarde ophoudt te bestaan, toch hou je er in meer of mindere mate rekening mee. En dat rekening-houden-met zorgt stiekem voor een omwenteling. In waarden, in denken, en in doen.
Hoeveel projecten zijn er de laatste tijd niet gericht op het principe dat we samen sterk staan? Dat delen heersen is? En dat de aarde alleen kan voortbestaan als we de wereld met andere (niet-kapitalistische) ogen gaan bezien? Delen van kennis, foodsharing, samen duurzame energie opwekken… Het is op dit blog de laatste tijd allemaal voorbij gekomen.
Heeft het iets met 2012 te maken? Alles verandert met de tijd. De wereld heeft nog nooit stilgestaan. En in elk jaar dat we leven, lijkt de wereld op een kantelpunt te staan. Overigens: omdat dat ook altijd zo is geweest. En toch heeft het idee 2012 de massa’s onderhuids in beweging gezet. En hopelijk genoeg, om een positieve omslag mogelijk te maken.